maandag 16 januari 2023

Roy op het Veld


De strijd om energie : hoe we klem kwamen te zitten tussen energiecrisis en klimaatschade

Atlas Contact 2023, 238 pagina's  € 22,99

Korte bio van Roy op het Veld (1970)

Korte beschrijving
Herziene editie van het boek ‘De strijd om energie’ (2008)*, waarin journalist Roy op het Veld laat zien waar de wortels van de energiecrisis liggen en hoe olie- en gasrijke landen de omschakeling naar groene energie in de weg staan.  Na de Russische inval in Oekraïne in 2022 werd in Nederland plots duidelijk dat de keuze voor goedkope energie een grote afhankelijkheid van Russische gasleveranties heeft gecreëerd. Het gevolg: dreigende tekorten en torenhoge rekeningen. Nog nooit was de onzekerheid over een basisvoorziening zo groot. Bovendien betaalt het klimaat een hoge prijs voor onze verslaving aan fossiele brandstoffen. Op het Veld toont met behulp van belangrijke stemmen in het energiedebat hoe het koppelen van idealistische doelen aan realistische maatregelen ons uit de energiecrisis kunnen leiden. In een scherpe, diepgravende journalistieke stijl geschreven. Vooral voor geoefende lezers. Roy op het Veld (1970) is freelance­ journalist, auteur en spreker. Hij werkte voor o.m. de VNU, Het Financieele Dagblad en Change Inc. In 2022 verscheen zijn boek 'Eerlijke concurrentie’.

Tekst op website uitgever
Na de Russische inval in Oekraïne draaide Poetin de gaskraan naar Europa dicht. Plots werd duidelijk dat de stelselmatige keuze voor goedkope energie een enorme afhankelijkheid van Russische gasleveranties had gecreëerd. Het gevolg: dreigende tekorten en torenhoge gasrekeningen. Nog nooit was de onzekerheid over een basisvoorziening voor huishoudens en bedrijven zo groot. Ook het klimaat betaalt de prijs voor onze verslaving aan fossiele brandstoffen: de aarde warmt alsmaar verder op en weersextremen richten ieder jaar meer schade aan. In 2008 voorspelde journalist Roy op het Veld dat de wereld door toenemende energiehonger en geopolitieke machtsverschuivingen in een energiecrisis terecht zou komen. In deze herziene editie van De strijd om energie laat hij zien waar de wortels van de crisis liggen en waarom de wetten van de vrije markt en de geopolitieke macht van olie- en gasrijke landen de omschakeling naar groene energie inde weg staan.

Fragment uit 4. Klimaatverandering is nú
De opwarming van de aarde veroorzaakt dus heftiger en frequenter extreem weer. Maar onderliggend doemt een probleem op dat vele malen vernietigender is dan de heftigste moessonregens. De klimaatwetenschap is niet heel duidelijk over de stijging van de zeespiegel. De berichten erover zijn evenwel onheilspellend, zoals de Amerikaanse journalist Elizabeth Kolbert beschrijft in het boek Onder een witte hemel. Kolbert doet hierin verslag van allerlei manieren waarop de mens probeert de natuur te beïnvloeden, van het stroomgebied van de Mississippi tot de hoeveelheid zonlicht die de aarde bereikt. De coronapandemie verhindert dat ze naar Groenland kan afreizen, maar ze spreekt diverse wetenschappers die er onderzoek doen. Groenland wordt bedekt door een ijskap van meer dan 2 kilometers dik. Sinds 1990 is de temperatuur op Groenland met 3 graden gestegen. Steeds meer ijs smelt er weg. Het ijsverlies is gestegen van 30 miljard ton per jaar in 1990 tot 250 miljard ton per jaar in 2020. In de uitzonderlijk warme zomer van 2019 wordt op meer dan 95 procent van het Groenlandse oppervlak smelting waargenomen. Dat jaar verliest Groenland zelfs 600 miljard ton ijs. Wat volgens Kolbert genoeg smeltwater opleverde om een zwembad zo groot als Californië te vullen met ongeveer 1,20 meter water.


  Het smeltproces creëert een zogenoemde 'positieve feedbacklus'. Dat wil zeggen dat het smelten het smeltproces versnelt. Dat komt omdat water donker is, daardoor meer zonlicht absorbeert, en dus sneller opwarmt, terwijl ijs lichtgekleurd is en zonlicht weerkaatst. Zo werkt een kantelpunt. Als er genoeg water is gesmolten, doet de zon de rest. Dan is er geen houden meer aan. Het compleet afsmelten duurt eeuwen, en misschien wel millennia, maar het zou de zeespiegel wereldwijd met 6 tot 7 meter laten stijgen. In feite zou het leven in talloze dichtbevolkte deltagebieden ter wereld onmogelijk worden. Nederland, Bangladesh, de gebieden rond New Orleans en New York in de VS, et cetera, et cetera. maar zoals gezegd is de wetenschap niet eenduidig. Niet alle natuurlijke processen worden doorgrond. Nauwkeurige voorspellingen over wat er precies gebeurt, en in welke tempo dat gaat, zijn er niet. Maar de potentiële dreiging voor al het leven op aarde is enorm. (pagina 149-150)

Bovenstaande woorden zijn inmiddels alweer achterhaald. Een tweet van 23 oktober 2023
https://twitter.com/dwallacewells/status/1716607367788532127 

Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen