Tien miljard : kan de aarde de mensheid nog aan?
Atlas Contact 2013, 208 pagina's - € 12,50
Engelse titel: Ten billion (2013)
Wikipedia: Stephen Emmott (1960)
Korte beschrijving
In dit handzame boek wordt een inktzwart beeld geschetst van de huidige staat van de aarde en de mensheid. Die huidige staat typeert de auteur als een crisis, een crisis die de mensheid zelf heeft veroorzaakt. Tevens stelt de auteur een doemscenario voor ogen in het geval de mensheid niet verandert en verder gaat met de ongebreidelde groei van de wereldbevolking met alle gevolgen van dien op het gebied van water-, voedsel- en energievoorziening, milieu en klimaat. De boodschap spat letterlijk van elke pagina: wijzelf zijn het probleem, als we niets doen, gaat het mis, goed mis, en zal de aarde de mensheid niet meer aankunnen. We moeten veranderen, doorgaan op deze manier heeft geen zin, nee: is catastrofaal. Bevat diverse grafieken en foto's, geheel in zwart-wit; het boek sluit – waarschijnlijk niet toevallig – af met een aantal grijze en zwarte pagina's. Vlot geschreven voor een breed publiek, informerend, fascinerend, beangstigend, provocerend. Pocketuitgave; normale druk.
Enkele citaten uit een recensie
Heeft het zin om in het klimaatdebat de nuance te blijven zoeken? De vraag bekruipt me bij het lezen van Tien miljard van de Britse computer- wetenschapper Stephen Emmott. Hij is verbonden aan Microsoft Research maar schreef dit boekje op persoonlijke titel.
De wereld, is zijn eendimensionale stelling, gaat naar de verdommenis door overbevolking (10-tot 28 miljard mensen over een eeuw), grondstoffentekorten, watergebrek en een totaal ontsporend klimaat (2-7 graden opwarming).
De aarde, houdt Emmott de lezer in korte statements voor, kan zoveel mensen domweg niet aan, alle grenzen zijn nu al overschreden en eigenlijk weten we helemaal niet wat we moeten doen. Git- en gitzwart is het scenario dat hij schetst en dat op pagina 196 eindigt met een ongewoon rechtstreekse vaststelling: 'Volgens mij zijn wij de lul.'
() Extreem, zeker. En bepaald ongewoon is, dat Emmott in feite de moed opgeeft. Misschien moeten we een geweer kopen, is zijn suggestie, en afwachten tot we elkaar te lijf beginnen te gaan.
Ongepast en in feite onacceptabel, natuurlijk. Wel iets om in onze leunstoel eerst serieus over na te denken. Wat als het echt te laat blijkt? (VK, zaterdag 21 september 2013)
Fragment uit Waar staan we dan eigenlijk?
Laten we er eens als volgt naar kijken. Als we er morgen achter zouden komen dat er een asteroïde rechtstreeks op de aarde af kwam en - aangezien natuurkunde een vrij eenvoudige wetenschap is - we zouden kunnen berekenen dat zij de aarde op 3 juni 2072 zou raken, en we ook zouden weten dat de inslag ervan 70 procent van al het leven op aarde zou verwoesten, zou de hele planeet tot buitengewone actie worden aangespoord door overheden van over de hele wereld.
Iedere wetenschapper en deskundige, elke universiteit en elk bedrijf zouden worden ingezet: de ene helft om een manier te vinden om de asteroïde te stoppen, de andere helft om een manier te vinden waarop onze soort kan overleven en aan wederopbouw zou kunnen beginnen als de eerste operatie zou mislukken.
We zitten nu bijna in precies dezelfde situatie, alleen is er geen precieze datum en geen asteroïde.
Wij zijn het probleem. (pagina 191)
Lees vooral ook: Paul Gilding. Helden uit noodzaak : hoe onze generatie dankzij de ecologische en economische crisis de wereld gaat redden (2012)
Floris van den Berg. Filosofie voor een betere wereld (2009)
Klik hier voor een artikel over discipline, Grand Theft Auto 5, een boek van Marli Huijer en Oefenen voor een andere tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen