zaterdag 8 januari 2022

Alain De Botton 4

Hoe overleef ik de moderne wereld
Atlas Contact 2022, 340 pagina's € 22,99

Oorspronkelijke titel: (2022)

Wikipedia: Alain De Botton (1969)

Korte beschrijving
‘Hoe overleef ik de moderne wereld’ is een groots opgezette cultuursociologische verhandeling waarin de bekende filosoof Alain de Botton de lezer meeneemt in zijn diagnose van de staat van onze moderne tijd. De Botton schrijft over een scala aan onderwerpen, variërend van de media tot werk, liefde, wetenschap, natuur en democratie. Een boek als gids om op een kalmere, luchtigere manier te leren navigeren door de dwaasheden en obsessies van onze tijd. ‘Hoe overleef ik de moderne wereld’ is geschreven in De Bottons kenmerkende aanstekelijke en doorwrochte stijl, en is verlevendigd met prachtige, sfeervolle foto’s en afbeeldingen van kunstwerken. Geschikt voor een publiek van geoefende lezers met interesse in (cultuur)geschiedenis en filosofie. Alain de Botton (Zürich, 1969) is een wereldberoemde Brits-Zwitserse schrijver, journalist en filosoof. Hij is oprichter van The School of Life. Zijn werk is in meer dan twintig talen vertaald.

Tekst op website uitgever
De moderne wereld heeft ons een reeks buitengewone voordelen en geneugten gebracht, waaronder technologie, medicijnen en entertainment. Maar het kan ook voelen alsof de moderne tijd ons steeds dieper in hebzucht, wanhoop en opwinding dompelt. Zelden heeft de wereld zich meer bevoorrecht gevoeld. Maar tegelijk voelt de mens zich ook bezorgd, woedend en angstig. Hoe overleef ik de moderne wereld is de ultieme gids voor het navigeren door onze ongewone tijden. Het boek behandelt onze relatie met de nieuwsmedia, onze ideeën over liefde en seks, onze veronderstellingen over geld en onze carrières, onze houding ten opzichte van dieren en de natuur, onze bewondering voor wetenschap en technologie, ons geloof in individualisme en secularisme – en onze verhouding tot rust en eenzaamheid. Als de moderne tijd (gedeeltelijk) als een ziekte gezien kan worden, is een juiste diagnose misschien wel de remedie. Het boek helptons om een kalmere, authentiekere, soms luchtigere relatie aan te gaan met de dwaasheden en obsessies van onze tijd.

Fragment uit 11. Individualisme
In de moderne wereld is de levensstandaard in alle lagen van de bevolking gestegen, maar tegelijkertijd zijn de psychologische gevolgen van een gebrek aan succes moeilijker te verdragen. We zijn het gevoel kwijt dat onze identiteit op meer berust dan hoe we presteren op de arbeidsmarkt. Daardoor is het voor onze psychische gezondheid ook onontbeerlijk geworden dat we een manier proberen te vinden om aan ons claustrofobische individualisme te ontsnappen; dat we weer beseffen dat het heel betrekkelijk is wat succes of gebrek aan succes over ons zegt en dat daar geen definitieve conclusies aan kunnen worden verbonden; dat in werkelijkheid niemand ooit een verliezer dan wel een winnaar is; dat we allemaal verbluffende mengelingen vormen van mooi en lelijk, indrukwekkend en middelmatig, dwaas en scherpzinnig. Het zou goed zijn als we, in een bewust verzet tegen de tijdgeest, de mensen met wie we kennismaken voortaan niet meer vragen wat ze doen maar waar ze de laatste tijd zoal aan denken of over dromen. (pagina 208-209)  !!!!

Fragment uit 12. Een rustig leven
Aks we goede reizigers waren, zouden we van een wandeling naar de winkelstraat nog een bijzonder avontuur weten te maken. Dan zou het bijna zijn alsof we weer nieuwsgierige kleuters waren die om de zoveel passen stil blijven staan om alweer een nieuw buitengewoon schouwspel op zich in te laten werken: wat onkruid dat tussen de straatstenen groeit, een grillige wolk met een zilveren staart, een vliegtuigstreep tussen twee loodsen, een hond die peinzend naar een plukje narcissen zit te staren, graffiti op een lantaarnpaal, de etalage van een vishandel met zeetong en zonnevis op ijs. Aan dat alles zul je niet zo snel aandacht besteden als je grotere ambities hebt. Maar hoezeer het ook tegen alle verwachtingen  ingaat, rustige mensen weten dat dit weleens de spil kan zijn waar het hele bestaan om draait. Het leven is niet elders: dit is wat je zou missen als opeens voorbij was.

Rustige mensen zijn niet altijd alleen maar rustig omdat ze de dingen waarderen, maar ook omdat ze behoedzaam zijn. Ze beseffen dat een rumoerig leven zijn tol eist. Ze weten - misschien wel beter dan mensen met overvolle agenda's - hoe gemakkelijk we bezwijken aan uitputting en overprikkeling. Misschien is het hun zelfs allemaal weleens te veel geworden, toen ze er door iets te veel verantwoordelijkheden en prikkels, korte nachten en emotionele drama's op brute wijze aan werden herinnerd hoe zwak onze greep op ons verstand kan zijn. Ze leven rustig om zich te hoeden voor krankzinnigheid en paranoia, angst en wanhoop. Ze zijn ervan doordrongen hoezeer hun onspectaculaire gewoonten en de vele avonden die ze in hun eentje of met een of twee goede vrienden doorbrengen hen beschermen tegen de terugkeer van de waanzin.


Hoeveel geld we verdienen, is eenvoudig na te gaan. het is veel moeilijker om erachter te komen hoeveel kalmte te kwijt zijn geraakt. De ware prijs die we voor ons rumoerige leven betalen, houden we niet goed in de gaten: we berekenen niet naar behoren wat dat zakenreisje of congres heeft betekend voor onze gemoedsrust en creativiteit of voor onze relatie met degenen die ons werkelijk dierbaar zijn. We merken niet hoe onrustig we worden van elk krantenartikel dat we lezen en hoe mistroostig elke ontmoeting met een zogenaamde vriend. We gedragen ons als die eerste wetenschappers die experimenteerden met uranium zonder de gevaren ervan te kennen. We merken niet hoe ontregelend het is voor onze gevoelige geest om een vertrek vol luidruchtige kennissen binnen te stappen en een paar uur lang ons best te doen om over koetjes en kalfjes te praten met een wolf in schaapskleren. Om daarvan te bekomen moeten we misschien wel een maand lang elke avond rustig thuis zitten. We beseffen niet dat slapeloosheid de wraak van onze geest is voor alle gedachten die we overdag hebben weten te onderdrukken, en dat onze paniek een oproep vormt om ons meer te bekommeren om alle gevoelens die we verwaarlozen. (pagina 216-218)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen