Boom 2020, 128 pagina's - €17,50
Website uitgever: Dilara Bilgiç (2002)
Korte beschrijving
Onze democratie verkeert in zwaar weer. Bestuurders moeten voortdurend zoeken naar een evenwicht in het spanningsveld tussen het maken van verantwoord beleid enenerzijds en de zorg voor voldoende draagvlak onder (groepen uit) de bevolking anderzijds. De volwassen burgers in ons land kunnen één keer per vier jaar naar de stembus. Daarnaast is de mogelijkheid tot beïnvloeding van beleid gering. Dat leidt tot ontevredenheid. Uitvoerende diensten van de overheid falen; zie de toeslagaffaire. Na de beschrijving van deze tekortkomingen geeft de auteur een schets van een alternatief bestuursmodel: de 'Black Box Democratie' (BBD). In de BBD wordt de beschikbare kennis en expertise expliciet betrokken in het proces van beleidsvorming; de actieve burgers kunnen de inhoud van de politieke agenda mee bepalen en de totstandkoming en uitvoering van beleid volgen. Het boek draagt bij tot verdere gedachtevorming tot versterking van onze democratie. Het is een belangrijk boek voor ieder die het functioneren van onze democratie ter harte gaat. Het is goed geschreven. Met interessante literatuurverwijzingen..
Tekst op website uitgever
Het vertrouwen in de politiek neemt af, het is tijd voor verandering!
In het huidige politieke systeem profileren policiti zich ten koste van hun collega's om op te vallen. Niet het argumenteren, maar het debatteren staat centraal. Hierdoor lijken veel burgers hun vertrouwen in de volksvertegenwoordiging te verliezen. Het moet dus anders.
De Black Box Democratie
De jonge denker Dilara Bilgiç stelt een alternatief politiek systeem voor: de Black Box Democratie. Na iedere 'crash' lezen we de black box uit om te achterhalen waar het misging en om het systeem te verfijnen. In dit systeem wordt de democratie in haar geheel voortdurend doorgelicht en worden de pijnpunten blootgelegd. Wat schort er aan onze democratie en hoe kunnen we die hervormen? Hoe kunnen we tegenstellingen in de samenleving overbruggen, het bestuur over het land efficiënter en eerlijker maken, én ervoor zorgen dat het in de politiek weer over politiek gaat? De Black Box Democratie biedt de uitkomst.
De Black Box Democratie is een zelflerend politiek systeem; een systeem waarin politici geen winnaars of verliezers meer zijn, waarin burgers directe inspraak hebben, waarin wetenschap een plek heeft en waarin tegengestelde opvattingen worden geïntegreerd.
Over Dilara Bilgiç
Dilara Bilgiç (2002) heeft net haar gymnasiumdiploma behaald. Als Koerdisch-Turkse Nederlander en ex-vluchteling is zij in aanraking gekomen met verschillende vormen van democratie. Vanuit deze ervaring ontwikkelde ze een kritische blik op de politiek. Ze besloot in de pen te klimmen om uit te pluizen waar de gebreken in de Nederlandse politiek vandaan komen en of ze zijn op te lossen.
Fragment uit VI. De Black Box Democratie
Schets van een nieuw politiek systeem
Thomas More (1478-1535) beschrijft in zijn boek Utopia (1516) een utopie als kritiek op de samenleving van zijn tijd. Ik zie de Black Box Democratie als een soortgelijk project: eerder een ideaalbeeld dan een direct te verwezenlijken voorstel. Ik ben mer met andere woorden van bewust dat de BBD op korte termijn niet te realiseren is, maar ik hoop met mijn schets wel vraagtekens te zetten bij hoe we de politiek momenteel organiseren. Het alternatieve systeem is kortom bedoeld als een soort spiegel waarmee we kunnen reflecteren op de huidige gang van zaken. Zo bepalen we de deviatie van ons huidige kompas. We leven momenteel immers in het systeem dat we bekritiseren, en doorgaans uiten we onze kritiek ook bínnen de kaders ervan. Het loont de moeite om af en toe de 'werkelijkheid' te ontstijgen en het systeem eens van buitenaf gade te slaan.
Voordat ik inga op de details van het correctiemechanisme in mijn voorstel, wil ik de contouren van de BBD schetsen. In de Black Box Democratie zijn drie hoofdorganen te onderscheiden: de BeleidsKamer (BK), de VolksKamer (VK) en het kabinet.
De BK en VK vormen samen de Staten-Generaal, oftewel het parlement. Zij zijn wetgevend: de BK kan kortgezegd wetsvoorstellen indienen en de VK kan erover stemmen. Het kabinet bestaat, zoals momenteel al het geval is, uit ministers en hun eventuele staatssecretarissen. In tegenstelling tot het huidige kabinet heeft dit nieuwe kabinet louter een uitvoerende taak. In Nederland hebben we momenteel immers geen zuivere trias politica (scheiding der machten): ministers zijn wetgevend én uitvoerend. In de BBD zijn de wetgevende en uitvoerende macht wel van elkaar gescheiden: de VK en BK zijn wetgevend en het kabinet is uitvoerend. (pagina 86-87)
Artikel waarin verschillende boeken over dit onderwerp naar voren worden gebracht: The time is now - Democratie (april-juni 2020)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen