zaterdag 19 september 2020

Het ecologisch kompas


Het ecologisch kompas (red. Dirk Holemans)

EPO 2020, 260 pagina's  - € 24,90

Wikipedia: Dirk Holemans (1965) en zijn blog

Korte beschrijving
Sinds 1972 toen het Rapport van Rome verscheen met daarin een model van een toekomstperspectief voor een betere levenskwaliteit voor mens en natuur, is veel ten nadele veranderd. Van de plannen toentertijd is weinig terechtgekomen. Er heerst anno 2020 een toenemende ongelijkheid, een economie- en klimaatcrisis met zijn consumptiemaatschappij, de groeiende kloof tussen rijk en arm, de ineenstorting  van de biodiversiteit enz. De denktank Oikos (huishouding), waarvan de auteur coördinator is, wil een kader bieden voor iedereen die goed wil leven in een rechtvaardige samenleving in een ecologische wereld. Dit boek reikt de lezer een handvat aan voor een duurzaam en ecologisch leven. Geschikt voor lezers die willen werken aan de transitie naar een duurzame samenleving.

Tekst op website uitgever
Van toenemende ongelijkheid tot een economie zonder veerkracht, van hete zomers zonder regen tot het in elkaar storten van de biodiversiteit: onze vertrouwde wereld staat op losse schroeven. Is onze samenleving voorbereid op de toekomst? Het massale protest van klimaatjongeren maakt duidelijk van niet. Er is nood aan een nieuw hoopvol perspectief, aan nieuwe grondslagen waarmee we aan de slag kunnen. Dat betekent een trendbreuk in hoe we vragen stellen en antwoorden formuleren. Het gaat over zich verbonden weten met elkaar en de natuur, zich solidair voelen met alle aardbewoners en de toekomstige generaties. Over het streven naar levenskwaliteit in plaats van steeds meer en altijd sneller. Het ecologisch kompas probeert in deze turbulente tijden een kader te bieden voor de toekomst, de richting aan te wijzen waarin we niet alleen catastrofes vermijden maar bovenal een nieuwe invulling geven aan wat het goede leven voor iedereen kan betekenen.

Met een voorwoord van Meyrem Almaci en bijdragen van Annelies Debels, Marie-Monique Franssen, Myriam Dumortier, Jessica Schoors, Imade Annouri, Jef Peeters, Jan Mertens, Johan Malcorps en Dirk Holemans.

Fragment uit (de) Inleiding - door Dirk Holemans
De sociaalecologische crisissen zijn al bezig
Een belangrijk verschil met de start van de ecologische beweging - pakweg vijftig jaar geleden - is dat de mensheid zich toen nog binnen de grenzen bevond van wat de aarde kon dragen. Er waren heel wat ernstige milieuproblemen, maar er was nog geen sprake van een wereldwijde klimaat- of diversiteitscrisis. In feite waren de eerste ecologische actiegroepen en denkers de kanaries in de koolmijn: ze hadden al door dat de mensheid op een pad zat dat onhoudbaar was. Het iconische voorbeeld hiervan is het rapport van de Club van Rome uit 1972. Voor het eerst slaagden wetenschappers erin een dynamisch model te bouwen dat toeliet scenario's voor de toekomst te ontwikkelen. Het rapport is decennialang weggelachen omdat het zou voorspellen dat de mensheid rond de eeuwwisseling in een grote crisis zou terechtkomen. Dat is echter een foute lezing op twee vlakken. Het rapport presenteerde twee verschillende scenario's, het deed geen precieze voorspelling. In het duurzame scenario zouden we steeds binnen de grenzen van de planeet kunnen blijven. Het business-as-usual-scenario - verderzetten van de consumptiemaatschappij gebaseerd op groei-economie - voorzag enorme problemen rond 2020. Los van de accuraatheid van het model is de realiteit dat we door het onvoldoende rekening te houden met het duurzame scenario nu te midden van verschillende crisissen zitten. Door de klimaatverstoring hebben bewoners van laaggelegen eilanden hun eeuwenlange thuis al moeten verlaten, heel wat klimaatvluchtelingen zijn boeren uit streken waar hitte en droogte landbouw quasi onmogelijk maken. Ook in onze streken valt de oogst terug door ongezien hete zomers, de watervoorraden staan op laag peil. Tegelijk zitten we met het ineenstorten van de biodiversiteit - zo zijn er in Duitsland gebieden met 90 procent minder insecten - en het verzuren en opwarmen van de oceanen waarvan we de gevolgen amper kunnen inschatten. (pagina 18-19)

Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen