Bot Uitgevers 2020, 368 pagina's - € 22,--
Oorspronkelijke titel: The War on Normal People: The Truth About America's Disappearing Jobs and Why Universal Basic Income Is Our Future (2018)
Wikipedia: Andrew Yang (1975)
Korte beschrijving
Andrew Yang is een Amerikaanse zakenman en was enige tijd in 2020 een democratische presidentskandidaat. Hij probeert in dit boek de lezer wegwijs te maken in de wereld van de veranderende arbeidsmarkt. Als de voorspellingen kloppen, zullen er veel banen in een versneld tempo verdwijnen als gevolg van automatisering, mechanisatie en innovaties. Sinds de afgelopen paar decennia zijn er verschillende arbeidsintensieve banen ingenomen door kapitaalintensieve productiefactoren. De vraag is hoe je je als werknemer kunt voorbereiden op deze wijzigingen op de arbeidsmarkt. De auteur schets aan de hand van zijn eigen ervaringen, analyses van praktijksituaties en verwijzingen naar diverse studies een beeld van Amerika waarin de werkloosheid structureel zal stijgen. Hij doet voorstellen om Amerika toekomstbestendig te maken door de overheid een centrale rol te geven. Een aangrijpend boek met oog voor detail en een vleugje humor. Voorzien van tabellen, grafieken en eindnoten.
Tekst op website uitgever
We staan aan de vooravond van de grootste technologische revolutie in de geschiedenis van de mensheid. Automatisering, Artificial Intelligence en big data staan op het punt om hele beroepsgroepen uit te roeien, en niemand heeft het erover of lijkt er iets aan te doen.
Vanuit het niets groeide Andrew Yang vorig jaar uit tot een prominente kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. In Jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing schetst Yang niet alleen de problemen die de maatschappij in de nabije toekomst te wachten staan, hij komt ook met krachtige argumenten voor de oplossingen die de maatschappij kunnen redden.
Fragment uit (de) Inleiding
De grote vervangingsoperatie
Ik schrijf deze brief vanuit de tech-bubbel om je te vertellen dat we je baan om zeep gaan helpen.
Onlangs deed ik een drankje met wat oude vrienden in New York. Een van hen werkte bij een softwarebedrijf hier in de stad, dat callcentermedewerkers vervangt door intelligente software. Ik vroeg haar of ze dacht dat haar werk tot banenverlies zou leiden. Haar reactie was zakelijk: 'We worden steeds beter in dingen die grote groepen werknemers overbodig maken. Uiteindelijk gaat ons dat lukken. De beroepsbevolking moet ingrijpend worden omgeschoold, maar dat zal voor grote groepen mensen niet haalbaar zijn. Het is niet te vermijden dat er een hele generatie verloren gaat.' Haar vertrouwen in deze analyse leek onbeperkt. Haastig kozen we een luchtiger gespreksonderwerp.
Later ontmoette ik een vriend die durfkapitalist is in Boston. Hij vertelde me dat hij zich 'een beetje ongemakkelijk' voelde, omdat hij investeert in software- en roboticabedrijven die, indien succesvol, een groot aantal banen zouden laten verdwijnen. 'Maar de beleggingen leveren veel op', zei hij, terwijl hjj ondertussen inschatte dat zeventig procent van de start-ups die hij ziet zal bijdragen aan het verlies van werkgelegenheid in andere delen van de economie.
In San Francisco ontbeet ik met een operationeel manager van een groot techbedrijf. Hij vertelde: 'Ik heb zojuist een fabriek helpen opzetten die zeventig procent minder werknemers in dienst heeft dan een soortgelijk bedrijf nog maar een paar jaar geleden. De meeste van hen zijn hooggeschoolde techneuten op laptops. Ik heb werkelijk geen idee wat gewone mensen over een paar jaar nog zullen doen.'
Gewone mensen. Zeventig procent van alle Amerikanen ziet zichzelf als behorend tot de middenklasse. Grote kans dat jij jezelf ook zo ziet. Op dit moment zijn enkele van de slimste mensen van het land aan het bedenken hoe ze jou kunnen vervangen door een buitenlandse werknemer, een goedkopere versie van jou; of, en dat gebeurt steeds meer, door een widget, softwareprogramma of robot. Daar zit geen kwaadaardigheid achter. De markt beloont leidinggevenden die het werk efficiënter maken. Efficiëntie geeft niet om gewone mensen. Efficiëntie werkt het liefst zo kosteneffectief mogelijk.
Een golf van automatisering en banenverlies is niet langer een dystopisch toekomstbeeld. Het is al aan de gang. (pagina 11-12)
Lees ook: Het tweede machinetijdperk : hoe de digitale revolutie ons leven zal veranderen van Erik Brynjolfsson & Andrew McAfee (uit 2014)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen