Ambo Anthos 2023, 342 pagina's - € 23,99
Korte beschrijving
Een verzameling opstellen over hoe de Nederlandse samenleving eerlijker, duurzamer en democratischer ingericht zou kunnen worden. De auteurs, afkomstig uit diverse maatschappelijke organisaties, de politiek en de academische wereld, onderzoeken verschillende facetten van ons leven. Ze stellen dat er op alle vlakken, van de huizen waarin we wonen tot het voedsel dat we eten, verandering mogelijk en noodzakelijk is. Een centrale plaats is gereserveerd voor portretten van mensen die vastlopen in het huidige systeem. Hun ervaringen met bijvoorbeeld milieuvervuiling en het toeslagenschandaal zijn onmisbaar om tot concrete oplossingen te komen. Verdiepend maar onderhoudend geschreven. Voor een breed tot geoefend lezerspubliek.
Tekst op website uitgever
Het kapitalisme werkt zo niet. Meer dan twintig denkers laten concreet zien hoe het anders kan. Met bijdragen van o.a. Miriam Rasch, Clarice Gargard, Evelien Tonkens en Koen Haegens.
In Er is wél een alternatief laat een breed scala aan denkers zien hoe we kunnen toewerken naar een eerlijker, duurzamer en democratischer Nederland. De auteurs komen uit diverse maatschappelijke organisaties, de politiek en de academische wereld en nemen verschillende facetten van ons leven onder de loep. Of het nu gaat om de huizen waarin we wonen, de bedrijven waarbij we werken of het voedsel dat we eten: op alle vlakken kan en moet het anders.
Een centrale plaats is gereserveerd voor portretten van mensen die vastlopen in het huidige systeem. Hun ervaringen met bijvoorbeeld milieuvervuiling en het toeslagenschandaal zijn onmisbaar om tot concrete oplossingen te komen.
Met bijdragen van: Abel van Gijlswijk, Senna Maatoug, Sophie Bloemen, Thomas de Groot, Melissa Koutouzis, Evelien Tonkens, Louise Elffers, Daan Zandbelt, Koen Haegens, Sjors Roeters, Lavinia Steinfort, Rens van Tilburg, Vera Vrijmoeth, Hendrik Noten, Bram Büscher, Esther Turnhout, Shivant Jhagroe, Babette Porcelijn, Elisah Pals, Daniëlle Hirsch, Joris Thijssen, Merijn Oudenampsen, Sam de Muijnck, Bram Mellink, Joris Tieleman, Clarice Gargard, Afke Groen, Martijn Visser, Miriam Rasch, Zippora Elders en Tim ’S Jongers.
‘Alleen als we zien én geloven dat we iets te kiezen hebben, kunnen we samen bouwen aan een betere samenleving.’ – Hans Rodenburg, Noortje Thijssen & Koen Bruning
Fragment uit (het) Nawoord - Dapper voorlopen (Noortje Thijssen & Tim 'S Jongers)
Verbeelding en vooruitgang kunnen niet los van elkaar worden gezien. Nu duidelijk is dat zowel mens als planeet te lijden heeft onder de obsessie van oneindige economische groei, moeten we de verbeelding dan ook haar werk laten doen. Het is onlogisch om oplossingen te zoeken binnen de context waarin de problemen zijn ontstaan. Dit boek is een hoopvol verhaal over een andere toekomst. Een toekomst waarin mens en planeet weer tot bloei komen. Als we dit weten te realiseren, ook al doen we dat met kleine stapjes vooruit, dan kunnen we spreken van een keerpunt in onze geschiedenis.
Geschiedenis schrijven doe je per definitie met het oog op de toekomst. Dit is vanzelfsprekend ongewis. Bovendien wordt het zicht op onze mogelijke toekomst beperkt door de beknellende systemen waarin we zijn opgegroeid en hebben leren denken. Dat betekent dat progressieve denkers en doeners - zoals de auteurs in dit boek - dapper vooroplopen. Niet door ons te vertellen wat moet, maar door ons te laten inzien wat kan.
De meent als alternatief
Hoe verschillend de bijdragen in dit boek ook zijn, de gemeenschappelijke deler is dat de mens niet meer wordt voorgesteld, als homo economicus, de berekenende egocentrische mens uit de economische theorieboeken. Want wie dit mensbeeld voorstaat, zal de uitputting van mens en planeet als onvermijdelijk zien. De verwerping van de homo economicus leidt al snel tot de verwerping van een andere theorie waarin deze een hoofdrol speelt: de tragedy of the commons, oftewel de tragedie van de meent. Deze theorie gaat ervan uit dat hulpbronnen die geen privé-eigendom zijn, maar in gezamenlijkheid worden beheerd, op den duur uitgeput raken. De veronderstelling hierbij is dat de mens altijd geneigd is om het eigen kortetermijnbelang zwaarder te laten wegen dan het collectieve belang. Deze theorie was een belangrijke rechtvaardiging om gemeenschappelijke eigendommen, zo veel mogelijk te privatiseren en toe te schrijven aan een eigenaar. Anders zouden ze namelijk worden verwaarloosd. (pagina 315-316)
Artikel: TINA – maar feiten zullen niemand veranderen die niet veranderd wil worden. (mei 2017)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen