Balans 2024, 352 pagina's - € 23,99
Oorspronkelijke titel: Not the end of the world : how we can be the first eneration to build a sustainable planet (2023)
Wikipedia: Hannah Ritchie (1993)
Korte beschrijving
Een inzichtelijk boek over klimaatproblematiek en duurzaamheid. Het boek biedt een andere kijk op de klimaatcrisis en presenteert oplossingen. De auteur, een datawetenschapper, toont aan dat er al veel vooruitgang is geboekt in de aanpak van klimaatproblemen en dat duurzaamheid haalbaar is. Het boek behandelt onderwerpen zoals lokaal geproduceerd voedsel, leven op het platteland, overbevolking, plastic en palmolie, en biedt inzicht in wat werkt en waar de focus zou moeten liggen. De problemen zijn groot, maar oplosbaar. Helder en met diepgang geschreven, met ruimte voor persoonlijke passages. Met ondersteunende diagrammen in zwart-wit. Geschikt voor een brede tot geoefende lezersgroep. Hannah Ritchie (1993) is senior researcher Global Development aan de Universiteit van Oxford. Ze is tevens als hoofdonderzoeker verbonden aan het invloedrijke online onderzoeksplatform Our World in Data. Haar werk verschijnt regelmatig bij de BBC, in WIRED, The New York Times, The Economist en The Financial Times.
Tekst op website uitgever
Op basis van de meest recente research zet dit boek vol praktische tips en verhelderende illustraties ongeveer alle doemscenario’s in een ander licht. De problemen zijn groot. Maar ze zijn oplosbaar.
Voel je je angstig, machteloos en verward over de toekomst van onze planeet? Dit boek zorgt ervoor dat je op een andere manier naar onze grootste klimaatproblemen gaat kijken – en naar de oplossing daarvan. We worden gebombardeerd met sombere berichten die ons vertellen dat de aarde uitgeput raakt, dat de vissen uit de oceanen gaan verdwijnen, dat we maar geen kinderen meer moeten krijgen. Maar in het briljante en hoopvolle Niet het einde van de wereld laat datawetenschapper Hannah Ritchie zien dat er een heel ander beeld ontstaat als we uitzoomen. We hebben namelijk al zoveel en zo snel vooruitgang geboekt bij de aanpak van de klimaatproblematiek, dat het ernaar uitziet dat we voor het eerst in de geschiedenis in staat zijn werkelijk duurzaam met de aarde om te gaan. Op basis van de meest recente research zet dit boek vol praktische tips en verhelderende illustraties zo ongeveer alle doemscenario’s in een ander licht. Van de deugden van lokaal geproduceerd voedsel tot leven op het platteland, van de gevaren van overpopulatie tot plastic en palmolie: Ritchie biedt inzicht in wat werkt, wat niet, en waar we ons als eerste op moeten richten om een duurzame planeet te kunnen achterlaten voor de generaties na ons. De problemen zijn groot. Maar ze zijn oplosbaar. We zijn niet gedoemd. We zijn in staat iedereen een betere toekomst te bieden. Laten we die kans waarmaken.
Fragment uit (de) Inleiding
Zes dingen om in gedachten te houden
De kwesties die we gaan onderzoeken zijn complex. Ze zijn ongemakkelijk. Bovendien kunnen sommige argumenten of data die ik noem helaas worden misbruikt als ze door de verkeerde persoon worden aangehaald. Hieronder staan zes punten om tijdens het lezen in gedachten te houden.
1. We staan voor belangrijke uitdagingen op milieugebied ()
2. Het feit dat onze milieukwesties niet de grootste bedreiging voor de mensheid zijn, betekent niet dat we er niets aan moeten doen ()
3. Je moet verscheidene gedachten tegelijk volgen
Dit is essentieel om de wereld duidelijk te zien en oplossingen te bedenken die echt verschil maken. Als we bepaalde dingen verbeteren, wil dat nog niet zeggen dat ons werk erop zit.
Een voorbeeld: sinds 1990 is het aantal kinderen dat jaarlijks sterft meer dan gehalveerd. Dat is een geweldige prestatie. Maar als je dit belangrijke feit online zet, krijg je vaak de volgende reactie: 'O, dus jij vindt het prima dat er elk jaar vijf miljoen kinderen sterven?' Natuurlijk niet. Dat is een van de ergste dingen op onze wereld. Maar die twee feiten spreken elkaar niet tegen. We hebben indrukwekkende vooruitgang geboekt, maar we hebben nog veel te doen. Mijn collega Max Roser zegt het als volgt: 'De wereld is enorm verbeterd, de wereld is nog steeds verschrikkelijk; de wereld kan veel beter.' De drie uitspraken zijn allemaal waar.
Door de eerste te ontdekken - dat we vooruitgang hébben geboekt - verliezen we belangrijke lessen uit het oog over hoe we verder vooruit kunnen komen. het berooft ons ook van de inspiratie dat verandering ook echt mogelijk is.
Als ik elke positieve trend moet opmerken dat 'ik niet wil zeggen dat alles volmaakt is', wordt dit boek vermoeiende leesstof die voortdurend in herhaling valt. Ga er maar van uit fat dit altijd het geval is. Als ik zeg dat dingen vooruitgaan, bedoel ik niet dat ze daarmee in kannen en kruiken zijn.
4. Niets hiervan is onvermijdelijk, maar het is mogelijk ()
5. We kunnen ons geen passiviteit veroorloven ()
6. Je staat er niet alleen voor () (pagina 19-23)
Artikel waarin veel vergelijkbare boeken worden genoemd, beschreven: The time is now – Optimisme (april 2020). Uiteraard wordt ook Feitenkennis : 10 redenen waarom we een verkeerd beeld van de wereld hebben en waarom het beter gaat dan je denkt van Hans Rosling (uit 2018) aangestipt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen