Edgar Morin

De weg : naar een politiek op menselijke maat
Van Gennep 2012, 336 pagina's - € 25,--

Oorspronkelijke titel: La voie : pour l'avenir de l'humanité (2011)

Wikipedia: Edgar Morin (1921)

Korte beschrijving
Het laatste boek van de Franse filosoof/socioloog Edgar Morin is een aanklacht tegen het huidige financiële kapitalisme en economische liberalisme. Morin pleit – zie de ondertitel – voor een nieuwe politiek: een politiek van de menselijke maat. Hij wil met dit boek de wereld wakker schudden en roept op tot verandering. Zijn boodschap: protesteren tegen wat we niet willen, is niet meer voldoende; we moeten nu in actie komen en aangeven wat we wél willen. Helder zet Morin uiteen wat er zou moeten gebeuren: we moeten groeien maar ook de groei beteugelen, we moeten af van onze oppervlakkige levensstijl, we moeten samenwerken en de solidariteit nieuw leven inblazen, we moeten tegelijkertijd globalisering aanmoedigen en lokale oplossingen zoeken, de bureaucratie terugdringen en de overheid versterken, het onderwijs vernieuwen en traditionele waarden koesteren. Een visionair boek van een wijze oude man die weet waarover hij het heeft. Sobere uitvoering, geen illustraties.

Fragment uit hoofdstuk 1- De huidige tijd is moeilijk te bevatten
Zo zijn globalisering, verwestering en ontwikkeling de drie brandstoffen die dezelfde dynamiek van meerdere afhankelijke en met elkaar verstrengelde crises laten voortduren, waarbij de cognitieve crisis, de politieke crises, de economische crises en de sociale crises zelf de crisis van de globalisering, de crisis van de verwestering en de crisis van de ontwikkeling veroorzaken. De gigantische planetaire crisis is de crisis van de mensheid die er niet in slaagt menselijkheid te bereiken.
We bevinden ons op een cruciaal tijdstip in een krankzinnig avontuur dat achtduizend jaar geleden is begonnen, vol wreedheid en grootheid, hoogtepunten en dieptepunten, en slavernij en bevrijding, dat tegenwoordig zes miljard mensen meesleurt. En we moeten toch wel ervaren dat de formidabele strijd tussen de krachten van leven en dood in en door deze crisis weer oplaait? Beide krachten strijden niet alleen met elkaar, maar voeden elkaar ook: de dodelijke vormen van ontbinding maken wedergeboorten en metamorfoses mogelijk, maar smoren denkbare wedergeboorten en metamorfoses eveneens in de kiem: de formule van Heraclitus, 'leven van de dood, sterven aan het leven', drukt de ambivalentie van de planetaire crisis goed uit. (pagina 26-27)

Lees in dit verband ook Doe er iets aan! van Stephane Hessel (Fransman, leeftijdgenoot en 'compaan').

Terug naar Overzicht alle titels