De Arbeiderspers 2021, 479 pagina's - € 24,99
Oorspronkelijke titel: Revolt : the worldwide uprising against globalization (2020)
Biografie Nadav Eyal (1979)
Korte beschrijving
Tekst op website uitgever
Nationalisme, migratie, klimaatverandering. Onze wereldorde valt uiteen en Nadav Eyal heeft er een naam voor: revolte. Hij volgt deze ontwikkeling al jaren. Op alle continenten komen burgers in opstand tegen het idee van vooruitgang. Na decennia van globalisering vrezen veel mensen hun groepsidentiteit te verliezen en lijkt de kloof tussen arm en rijk alleen maar groter te zijn geworden. Nadav Eyal reisde naar het ingestorte Griekenland, sprak Duitse neonazi’s en slachtoffers van de droogte in Sri Lanka. Hij vergelijkt de migratie van zijn grootvader met die van twee Syrische adolescenten. Het dramatische totaalbeeld van Eyal maakt duidelijk dat we zullen moeten vechten om onze liberale waarden te behouden.
Fragment uit 4. Het land van de laatste olifanten
De grootste bedreiging die van de globalisering uitgaat heeft te maken met de destructieve kant van consumentisme en industrie op de mondiale ecologie. Het krachtigste en scherpste argument tegen de huidige wereldorde is domweg dat hij niet houdbaar is. Als er niets verandert, zullen dieren en mensen het niet kunnen overleven. Het keiharde feit is dat mensen en plaatselijke gemeenschappen kunnen worden geëxploiteerd en vernietigd, en dat beschavingen dat al sinds onheuglijke tijden gedaan hebben. Maar de dodelijke klappen die de mensheid aan onze planeet uitdeelt zijn iets nieuws, en misschien wel onomkeerbaar.
De Sri Lankaanse olifant wordt gedecimeerd, maar dat overkomt dieren de hele tijd, werelwijd, zij het in wisselende mate. Vernietiging van de natuurlijke leefomgeving is de belangrijkste reden voor de ongekende niveaus van soortuitroeiing waar we vandaag de dag mee te maken hebben. Sinfs 1970 is meer dan zestig procent van alle gewervelde dieren uit zijn natuurlijke leefomgeving verdwenen. Het aantal zoogdiersoorten is, gelijk opgaand met de vernietiging van hun habitat, ook sterk gedaald. Sommige wetenschappers noemen dit proces 'biologische vernietiging'; we zijn getuige van de meest overijlde uitroeiing die de aarde in tien miljoen jaar te zien heeft gekregen.
Het is duidelijk dat het verlies aan soorten wordt versneld door menselijke bedrijvigheid. Negentig procent van alle jachtluipaarden is de afgelopen eeuw verdwenen, een percentage dat iets hoger ligt dan bij de Afrikaanse olifant, waar er in 1930 nog 10 miljoen van waren, en nu nog maar 45.000. Alleen al in Mozambique werden tussen 2009 en 2011 7000 olifanten gedood door ivoorjagers. Noord-Amerika telt 3 miljard minder vogels dan in 1970, een vermindering van dertig procent. Een baanbrekende en grondig uitgevoerde studie in Duitsland, uit 2017, toonde aan dat de insectenpopulatie in de Duitse natuurreservaten de afgelopen decennia met vijfenzeventig procent gedaald is. De studie werd alleen uitgevoerd in natuurreservaten, die geacht worden betrekkelijk immuun te zijn voor milieuschade. We weten niet wat voor ecologie op aarde kan worden gehandhaafd zonder florerende insectenpopulatie. Insecten vormen een cruciale schakel in de voedselketen en bestuiven de planten waarvan we allemaal afhankelijk zijn. Meer dan vijfenzeventig procent van de agrarische productie wereldwijd is afhankelijk van bestuiving door dieren. Tussen 2014 en 2018 verloren bijenhouders in de Verenigde Staten veertig procent van hun bijenvolken aan Colony Collapse Dosorder (CCD), die de insecten trof die het belangrijkst zijn voor de bestuiving van bloemen. (pagina 95-96)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen