Hollands Diep 2021, 288 pagina's - € 26,99
Oorspronkelijke titel: How to avoid a climate disaster : the solutions we have and the breakthroughs we need (2021)
Wikipedia: Bill Gates (1955)
Korte beschrijving
Microsoft-miljardair Bill Gates (1956) verleent al jaren ruimhartig steun aan gezondheidsprogramma’s in arme landen. Minder bekend is zijn inzet voor het klimaat en daar moet dit boek verandering in brengen. De opwarming van de aarde is alleen te stoppen als we de CO2-uitstoot tot nul terugdringen, zo is zijn standpunt. En dan gaat het niet alleen om elektriciteitsopwekking, warmtevoorziening en vervoer maar ook om CO2 die vrijkomt bij de productie van voedsel, plastic en bouwmaterialen als beton en staal. Laatstgenoemde processen krijgen bij ons nauwelijks aandacht, maar zijn wel goed voor de helft van de totale uitstoot. Zo bevat het boek meer eyeopeners die het behalen van het einddoel moeilijker maken dan we denken, zoals de beperkingen van zon en wind voor een stabiele elektriciteitsvoorziening, verdringing van voedselgewassen door biobrandstoffen en hoge meerkosten van CO2-neutrale alternatieven. Maar met het optimisme dat we van hem gewend zijn stippelt Bill Gates haarfijn de weg uit die we moeten volgen en uiteraard de rol die door hem gefinancierde bedrijven daar in spelen. Met een nawoord ‘Klimaatverandering en COVID-19’, dankwoord, register en noten.
Tekst op website uitgever
Ruim tien jaar lang deed Bill Gates onderzoek naar de oorzaken en gevolgen van de klimaatverandering. Samen met experts in de natuurkunde, scheikunde, biologie, techniek, politieke wetenschappen en financiën ging hij na wat er moet gebeuren om het afglijden van de planeet naar een gegarandeerde milieuramp te stuiten. In dit boek legt hij niet alleen uit waarom we de netto uitstoot van broeikasgassen tot nul terug moeten brengen, maar geeft hij ook aan wat we moeten doen om dit uiterst belangrijke doel te bereiken.
Gates schetst een helder beeld van de uitdagingen waar we voor staan. Voortbouwend op zijn kennis van innovatie en op wat er nodig is om nieuwe ideeën op de markt te krijgen, beschrijft hij waar technologie al bijdraagt aan het verminderen van de uitstoot, waar en hoe de huidige technologie effectiever kan werken, waar nog baanbrekende technologieën nodig zijn en wie er aan deze essentiële innovaties werken. Ten slotte stelt hij een concreet, praktisch plan op om de uitstoot van broeikasgassen tot nul te reduceren. Daarin richt hij zich niet alleen op het beleid dat regeringen zouden moeten voeren, maar ook op wat wij als individuen kunnen doen om onze regering, onze werkgevers en onszelf steeds weer ter verantwoording te roepen in deze cruciale onderneming.
Zoals Bill Gates duidelijk maakt, zal het bereiken van een netto uitstoot van nul niet eenvoudig zijn, maar als we het plan volgen dat hij hier uiteenzet, is het doel beslist haalbaar.
Meer informatie: A few details about my new climate book
Fragment uit (de) Inleiding - Van 51 miljard naar nul
In die tijd besefte ik nog niet dat we naar nul moeten. De rijke landen, die verantwoordelijk zijn voor de meeste uitstoot, kregen steeds meer aandacht voor klimaatverandering, en ik dacht dat dat zou volstaan. Mijn bijdrage, geloofde ik, zou mijn inzet zijn voor het betaalbaar maken van betrouwbare energie voor de armen.
Zij zouden er immers de meeste baat bij hebben. Goedkopere energie zou niet alleen lamplicht in de avond betekenen, maar ook goedkopere bemesting voor hun akkers en cement voor hun huizen. Bovendien zijn het de armen die het meest te verliezen hebben door de gevolgen van klimaatverandering. De meesten van hen zijn boeren die al op het randje leven en niet opgewassen zijn tegen meer droogteperiodes en overstromingen.
De ommekeer kwam voor mij aan het einde van 2006, toen ik met twee voormalige Microsoft-collega's afsprak, die non-profitondernemingen op het gebied van energie en klimaat wilden beginnen. Ze namen twee klimaatwetenschappers mee die veel kennis over deze onderwerpen hadden, en met z'n vieren toonden ze me de data die de uitstoot van broeikasgassen in verband brachten met klimaatverandering.
Ik wist wel dat broeikasgassen temperatuurstijging tot gevolg hebben, maar ik had tot dan toe verondersteld dat er cyclische variaties of andere factoren bestonden die op natuurlijke wijze een klimaatramp zouden voorkomen. En het was moeilijk om te accepteren dat de temperatuur zou blijven stijgen zolang de mensheid in welke mate dan ook broeikasgassen zou blijven creëren.
Ik zocht nog een aantal keren contact met de groep om aanvullende vragen te stellen. En uiteindelijk drong het tot mij door. De wereld zal meer energie moeten leveren om de armen meer voorspoed te brengen, maar we moeten die energie zien op te wekken zonder nog meer broeikasgassen uit te gaan stoten.
Dat maakte het probleem nog lastiger. Het was niet voldoende om voordelige, betrouwbare energie op te wekken voor de armen. De energie moest ook schoon worden. (pagina 13)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen