Uitgeverij Nieuwezijds 2020, 318 pagina's - € 24,95
Oorspronkelijke titel: The creativity code : how AI is learning te write, paint and think (2019)
Wikipedia: Marcus Du Sautoy (1965)
Korte beschrijving
Dit boek beschrijft de huidige stand van artificiële intelligentie (afgekort AI), oftewel de computer die de intelligentie en creativiteit van een mens kan simuleren. Het boek is een leesboek waarin prikkelende voorbeelden worden gegeven in de sfeer van de schilderkunst (een computer onderscheidt een schilderij van Van Gogh versus Picasso), de muziek (de computer componeert een nieuw werk dat lijkt op een Bach-compositie), de poëzie etc. Niet alleen (patroon)herkenning, maar ook iets nieuws creëren met behulp van algoritmes behoort tot de huidige mogelijkheden. Kortom: AI creëert en voegt werkelijk iets toe. Daarbij wordt ook dieper ingegaan op de techniek van lerende machines en patroonherkenning. De auteur is hoogleraar in de wiskunde (Oxford) en heeft de unieke kwaliteit om ingewikkelde onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek. Geïllustreerd met enkele figuren in zwart-wit. Naast de index bevat het boek een uitgebreide lijst van aanbevolen literatuur..
Tekst op website uitgever
Zal een computer ooit een meesterwerk schilderen, een symfonie componeren of een prijswinnende roman schrijven? Mag een machine hopen ooit Rembrandt, Mozart of Shakespeare naar de kroon te steken?
De stormachtige ontwikkelingen in kunstmatige intelligentie (AI) veranderen de wereld in rap tempo, en steeds meer menselijke taken worden net zo goed, of zelfs beter, door machines gedaan. Maar kunnen algoritmes ook concurreren met de krachtige menselijke creativiteit? Wat betekent het om creatief te zijn?
Hoeveel van onze emotionele reactie op kunst is eigenlijk een product van ons brein dat reageert op patronen en structuren? En wat kunnen machines daarvan leren?
In dit boek onderzoekt Marcus du Sautoy de aard van creativiteit. Het resultaat is een fascinerende verkenning van zowel AI als de essentie van wat het betekent om een mens te zijn.
Fragment uit 16. Waarom we creatief zijn: een ontmoeting van geesten
Zolang machines geen bewustzijn hebben, denk ik niet dat ze iets meer kunnen zijn dan een instrument om de menselijke creativiteit verder uit te breiden. Hebben we enig idee wat er nodig is om bewustzijn in een machine te creëren? Er zijn onderzoeken gedaan naar het verschil tussen het netwerk van het menselijk brein wanneer het wakker is en wanneer het in de vierde fase van diepe slaap verkeert, onze minst bewust toestand. Het verschil lijkt te zitten in een bepaalde vorm van feedback. In het wakkere, bewuste brein zien we hoe activiteit ergens in het brein begint en vervolgens uitwaaiert over het hele netwerk, gevolgd door feedback terug naar de bron, een cyclus die vervolgens aldoor wordt herhaald, alsof de feedback onze ervaring bijwerkt. In het slapende brein zien we alleen heel plaatselijk gedrag, zonder deze feedback. De machine learning, waarmee AI van een aantal opeenvolgende winters naar een plotselinge hittegolf is gegaan, bevat een element van dit feedbackgedrag, van leren van zijn interacties. Zijn we hiermee de eerste stappen aan het zetten naar een AI die uiteindelijk bewustzijn zal krijgen en dan echt creatief kan worden?
Maar stel dat een machine zelfbewust wordt. Hoe kunnen we dat ooit weten? Zou zijn bewustzijn lijken op het onze? Volgens mij is er geen fundamentele reden waarom we niet ergens in de toekomst een machine kunnen maken die zelfbewust is. Ik denk wel dat we daarvoor alle wetenschappen nodig hebben. En als we erin slagen, denk ik dat machine-bewustzijn heel anders zal zijn dan dat van ons. Ik ben ervan overtuigd dat het ons duidelijk zal willen maken hoe het is. En op dat punt zullen de creatieve kunsten cruciaal zijn om elkaar toegang te geven tot hoe het voelt om de ander te zijn. (pagina 289)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen