Big tech : hoe we onze privacy, vrije markt en democratie in de uitverkoop doen
Lemniscaat 2020, 367 pagina's - € 24,95
Oorspronkelijke titel: Don't be evil : how big tech betrayed its founding (2019)
Wikipedia: Rana Foroohar (1970)
Tekst op website uitgever
Het lijkt allemaal zo gemakkelijk en goedkoop: Met een paar handige apps ligt de wereld aan je voeten. Maar onze voorkeuren worden zonder dat we erbij stilstaan verkocht aan bedrijven die ons bestoken met advertenties. Met onze privégegevens worden miljardenwinsten gemaakt, terwijl mkb’ers de concurrentieslag met internetplatforms verliezen. En dan hebben we het nog niet eens over het fake news dat een grote impact heeft op onze democratie. Hoe hebben we onze samenleving zo kunnen laten ontwrichten?
Financial Times-journalist Rana Foroohar deed verslag van de opkomst van technologiereuzen als Amazon, Facebook en Google en beschrijft hoe Big Tech zijn onschuld verloor. Jarenlang hebben we ons laten misleiden door het sportieve uiterlijk en de mooie praatjes van de internetondernemers, die ondertussen wereldwijde monopolyposities verwierven. Handig gebruikmakend van het gebrek aan regelgeving en van het internationale speelveld is hun macht daadwerkelijk grenzeloos geworden. Hoog tijd voor adequate regelgeving, eerlijke concurrentie én, zo stelt Foroohar, voor kritische gebruikers.
Korte beschrijving
Fragment uit 14. Hoe kwaad te vermijden
Ik maak me ook zorgen dat we misschien in een soortgelijk regelgevingsparadigma terecht zullen komen als we na 2008 in de financiële sector hebben gezien. Lobbyisten en gevestigde belangen aan beide zijden van het politieke spectrum kwamen toen met een complexe mengeling van nieuwe wetten. De enorme complexiteit zorgde voor talloze lacunes waar bedrijfsjuristen gebruik van konden maken. Terwijl het nemen van risico's bij sommige individuele instellingen was ingeperkt, was het systeem als geheel er niet veiliger op gewordne. In de verwarring van het complexe en technologische debat waren we de enige vraag die ertoe deed uit het oog verloren: hoe kunnen we een financiële sector creëren die de reële economie bedient?
We moeten nu dezelfde vraag stellen voor de nieuwe technologieën die zich overal om ons heen verspreiden. De structurele overgang van een materiële naar een imamateriële economie - een overgang die de Industriële Revolutie in vergelijk doet verbleken - zou ons moeten aanzetten tot een diepgaande analyse van tal van grote onderwerpen: digitale eigendomsrechten, handelsvoorschriften, privacywetgeving, antitrustregels, aansprakelijkheidsregels, vrije meningsuiting, de rechtsgeldigheid van surveillance, de implicaties van data voor het economisch concurrentieermogen en de nationale veiligheid, de impact van de algoritmische ontwrichting van werk op de arbeidsmarkten, de ethiek van artificiële intelligentie, en de gezondheid en het welzijn van digitale technologie.
Deze onderwerpen zijn ieder op zich al diepgaande en complexe kwesties. Maar ze moeten tezamen worden bezien omdat elke kwestie effect heeft op alle andere Deze uitdaging vereist dat beleidsmakers robuuste gesprekken voeren met deskundigen uit een breed scala aan disciplines over hoe het nieuwe kader voor economische groei, politieke stabiliteit, persoonlijke vrijheid, en gezondheid en veiligheid in onze nieuwe digitale wereld eruit zou moeten komen te zien. In de nasleep van 2008 werden beleidsmakers die het financiële stelsel probeerden te repareren door Wall Street zelf gekaapt - het overgrote deel van de overleggen over de meest omstreden regels van na de financiële crisis vonden plaats met precies degenen die gereguleerd moesten worden. Dat maakt geen goede indruk, en het had grote politieke consequenties in de zin dat Amerikanen achterbleven met het gevoel dat het systeem gemanipuleerd was. We moeten ervoor waken om opnieuw dezelfde fouten te maken. Wanneer we nadenken over hoe we de kracht van technologie kunnen aanwenden voor het algemeen belang in plaats van voor de verrijking van een paar bedrijven, dan moeten we ervoor zorgen dat de leiders van die bedrijven niet de enigen zijn die een stem hebben in de regels. (pagina 310-311)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen