Juli Zeh

Corpus delicti : een proces
Anthos 2009, 216 pagina's - € 21,95

Oorspronkelijke titel: Corpus Delicti (2009)

Wikipedia: Juli Zeh (1974) en website Juli Zeh

Korte beschrijving
Juli Zeh (1974) is volkenrechtdeskundige. Uit haar nieuwe roman spreekt een duidelijk theoretische belangstelling voor grote problemen. De utopie is daarvoor een geschikt genre, uiteraard een waarschuwingsutopie van een gesloten samenleving. 'De Methode' houdt in deze nieuwe wereld een gezondsheidsregime in waarvoor alles wat het individu nalaat om optimaal gezond te blijven een misdrijf ten nadele van het maatschappelijke corpus is. Straf en permanente waakzaamheid beheersen het hele leven. Het verhaal is opgehangen aan een biologe, Mia Holl, die na de zelfmoord van haar broer, een misdadiger dus, in verband gebracht wordt met opstandelingen en daarvoor bestraft moet worden. Het genre vraagt veel uitleg, in de vorm van lange gesprekken tussen personages die voornamelijk een rol vervullen in een al bij voorbaat beslist proces. En aangezien het hele verhaal in feite om een idee draait, wordt dat een invuloefening waar ook deze interessante schrijfster niet echt beweging in krijgt.

Fragment uit Een blik bonen
Twee veiligheidsbewakers in grijze uniformen hebben haar binnengebracht, zich heel beleefd voor de onaangenaamheden verontschuldigd en bij het verlaten van het lokaal de deur zachtjes dichtgedaan.
  Nu zit Mia met naakt bovenlijf en lege blik in de onderzoeksstoel. Aan haar polsen, rug en slapen hangen kabels. haar hartslag, het ruisen van het bloed in haar aders en de elektrische impulsen van haar synapsen zijn te horen - een orkest van waanzinnigen dat zijn instrumenten stemt. De arts van de openbare gezondheidsdienst is een goedmoedige heer met verzorgde vingernagels. Hij gaat met een scanner over Mia's bovenarm als of ze een blik bonen op de band aan de supermarktkassa is. Op de projectiemuur verschijnt haar foto, gevolgd door een lange reeks medische gegevens.
  'Kijkt u eens, mevrouw Holl, dat ziet er toch fantastisch uit, mevrouw Holl. Alles mooi in orde. Geen reden voor een aanleiding, zoals ik graag zeg.'
  Mia kijkt op.
  'Dacht u dan dat ik ziek was? En dat ik mijn onderzoeksresultaten niet afgeef omdat ik iets te verbergen heb? Zie ik eruit als een misdadigster?'
  De dokter begint de kabels van haar lichaam te verwijderen.
  'Het zou niet de eerste keer zijn dat ik dat meemaak, mevrouw Holl. Waar maar treurig, zoals ik graag zeg.'
  Haastig trekt Mia haar trui over haar hoofd.
  'Nog een mooie goede dag, mevrouw Holl!' roept de dokter.  (pagina 43-44)

Terug naar Overzicht alle titels