Marianna van Vugt wist alleen niet dat goed nadenken minder vaak helpt dan we hopen. Ons onbewuste doet het veel beter. Sterker: bijna alles komt uit het onbewuste!
Dijksterhuis maakt het duidelijk: ons bewustzijn kan maar één ding tegelijk, maar wat moet je in een wereld waar iedereen per dag wordt blootgesteld aan drieduizend advertenties, waar je elke dag meer prikkels moet verwerken dan een mens in de middeleeuwen in heel zijn leven ...?
Marianna van Vugt vindt iets anders veel spannender: "Wat bij mij vooral blijft hangen van dit boek is vooral dat de vrije wil een illusie is. En dat het bewustzijn van z'n voetstuk wordt gehaald; het onbewuste stuurt ons gedrag. Ik vind dat allemaal heel spannend. iedereen heeft het idee dat hij van alles bewust beslist, dat geloof ik nu niet meer, er is wetenschappelijk ook geen bewijs voor. Nee, ik ben niet geschrokken. Ik ben wetenschappelijk ingesteld, ik ga er mijn voordeel mee doen, meer letten op de eerste indruk, mijn intuïtie, zeker op mijn vakgebied. Ik was bang voor een zweverig boek, maar het blijkt niet zweverig. Ik ga meer op mijn intuïtie vertrouwen. Je hoeft niet alles te beredeneren. En met complexe dingen doe ik het als altijd: daar slaap ik een nachtje over."
Privé? "Dat ligt moeilijker, dan reageer je vaker door emoties. Maar ik ga wel vaker impulsief kopen, denk ik. Ik ben altijd aarzelend, een twijfelaar, als ik koop denk ik te goed na, ben ik te rationeel. Ik heb net m'n eerste, intuïtieve aankoop gedaan, een schilderij!
Geen Picasso, overigens. Picasso wordt bij Dijksterhuis wel aangehaald. "Picasso is iemand wiens creativiteit op de een of andere manier op het doek terechtkwam. Hij liet het allemaal gewoon gebeuren, zei hij zelf. Je kunt ook niet alles verwoorden of beredeneren. Ik had dat vroeger met wiskunde. Geen idee hoe het moest worden opgelost. Na een nachtje slapen wist ik het gewoon. Ik kan me vinden in de gedachten van Dijksterhuis: dingen hebben tijd nodig, dat is het probleem met het onbewuste, dat proces gaat maar door, zodat je je ook niet zo snel bewust wordt van het eindresultaat, als iets is uitgedacht of op papier is gezet.
Haar zoon Harrie (20) dicht en ervaart dat ook. "Schrijven komt uit het onderbewuste, herschrijven doet het bewuste. Ik heb Harrie aangeraden altijd een papier en potlood op ,zijn nachtkastje te leggen. Bij hem begon het laatst met een vraag: wat is liefde? Twee maanden later was het gedicht er ineens."
Bij haar was er plots wat anders. "Ik heb meer zelfvertrouwen nu ik het boek heb gelezen. Het slimme onbewuste is echt een ontdekking voor me. Ik ben nieuwsgierig naar meer, wil nu verdieping.
Marianna van Vugt, Schaijk, 52, applicatiebeheerder/informatie-analist JBZ, samenwonend, twee kinderen, leest veel, 'naarmate ik ouder word wel selectiever: Vasalis, Couperus, Hemmerechts, Bas Haring, Diekstra'.
Boek: Het slimme onbewuste : denken met gevoel van Ap Dijksterhuis. Uitgeverij Bert Bakker, 2007. Leestijd: vijf uur.
Aanvulling op dit artikel
Ap Dijksterhuis was een van de eerste Nederlanders die over dit onderwerp een boek schreef. Enkele jaren later leverden vele anderen een bijdrage aan het debat. Een debat dat steeds feller wordt. Kern van dat debat is of 'het verhaal' van Ap Dijksterhuis en anderen dat ons onbewuste feitelijk ons doen en laten stuurt, regelt correct is. Of dat er 'toch' nog een bewustzijn in de mens 'zit' die ons af en toe (of soms, altijd) bijstuurt.
In het seizoen 2011-2012 was het jaarthema van de Noord Oost Brabantse Bibliotheken Who's in control? Dat thema had nadrukkelijk ook te maken met deze discussie. In die periode zijn op het bijbehorende blog meerdere artikelen gepubliceerd waarin op het boek van Dijksterhuis en andere werd ingegaan. In september 2011 gaf Ap Dijksterhuis de eerste van een zestal lezingen in het kader van dat jaarthema.
Een verontrustende hypothese (augustus 2011)
Tor Norretranders - de ontdekkingsreiziger (oktober 2011)
Daar zit je dan: niet altijd in control (januari 2012)
Klik hier voor andere titels over dit onderwerp
Homepage Artikelen uit het Brabants Dagblad
Dijksterhuis maakt het duidelijk: ons bewustzijn kan maar één ding tegelijk, maar wat moet je in een wereld waar iedereen per dag wordt blootgesteld aan drieduizend advertenties, waar je elke dag meer prikkels moet verwerken dan een mens in de middeleeuwen in heel zijn leven ...?
Marianna van Vugt vindt iets anders veel spannender: "Wat bij mij vooral blijft hangen van dit boek is vooral dat de vrije wil een illusie is. En dat het bewustzijn van z'n voetstuk wordt gehaald; het onbewuste stuurt ons gedrag. Ik vind dat allemaal heel spannend. iedereen heeft het idee dat hij van alles bewust beslist, dat geloof ik nu niet meer, er is wetenschappelijk ook geen bewijs voor. Nee, ik ben niet geschrokken. Ik ben wetenschappelijk ingesteld, ik ga er mijn voordeel mee doen, meer letten op de eerste indruk, mijn intuïtie, zeker op mijn vakgebied. Ik was bang voor een zweverig boek, maar het blijkt niet zweverig. Ik ga meer op mijn intuïtie vertrouwen. Je hoeft niet alles te beredeneren. En met complexe dingen doe ik het als altijd: daar slaap ik een nachtje over."
Privé? "Dat ligt moeilijker, dan reageer je vaker door emoties. Maar ik ga wel vaker impulsief kopen, denk ik. Ik ben altijd aarzelend, een twijfelaar, als ik koop denk ik te goed na, ben ik te rationeel. Ik heb net m'n eerste, intuïtieve aankoop gedaan, een schilderij!
Geen Picasso, overigens. Picasso wordt bij Dijksterhuis wel aangehaald. "Picasso is iemand wiens creativiteit op de een of andere manier op het doek terechtkwam. Hij liet het allemaal gewoon gebeuren, zei hij zelf. Je kunt ook niet alles verwoorden of beredeneren. Ik had dat vroeger met wiskunde. Geen idee hoe het moest worden opgelost. Na een nachtje slapen wist ik het gewoon. Ik kan me vinden in de gedachten van Dijksterhuis: dingen hebben tijd nodig, dat is het probleem met het onbewuste, dat proces gaat maar door, zodat je je ook niet zo snel bewust wordt van het eindresultaat, als iets is uitgedacht of op papier is gezet.
Haar zoon Harrie (20) dicht en ervaart dat ook. "Schrijven komt uit het onderbewuste, herschrijven doet het bewuste. Ik heb Harrie aangeraden altijd een papier en potlood op ,zijn nachtkastje te leggen. Bij hem begon het laatst met een vraag: wat is liefde? Twee maanden later was het gedicht er ineens."
Bij haar was er plots wat anders. "Ik heb meer zelfvertrouwen nu ik het boek heb gelezen. Het slimme onbewuste is echt een ontdekking voor me. Ik ben nieuwsgierig naar meer, wil nu verdieping.
Marianna van Vugt, Schaijk, 52, applicatiebeheerder/informatie-analist JBZ, samenwonend, twee kinderen, leest veel, 'naarmate ik ouder word wel selectiever: Vasalis, Couperus, Hemmerechts, Bas Haring, Diekstra'.
Boek: Het slimme onbewuste : denken met gevoel van Ap Dijksterhuis. Uitgeverij Bert Bakker, 2007. Leestijd: vijf uur.
Aanvulling op dit artikel
Ap Dijksterhuis was een van de eerste Nederlanders die over dit onderwerp een boek schreef. Enkele jaren later leverden vele anderen een bijdrage aan het debat. Een debat dat steeds feller wordt. Kern van dat debat is of 'het verhaal' van Ap Dijksterhuis en anderen dat ons onbewuste feitelijk ons doen en laten stuurt, regelt correct is. Of dat er 'toch' nog een bewustzijn in de mens 'zit' die ons af en toe (of soms, altijd) bijstuurt.
In het seizoen 2011-2012 was het jaarthema van de Noord Oost Brabantse Bibliotheken Who's in control? Dat thema had nadrukkelijk ook te maken met deze discussie. In die periode zijn op het bijbehorende blog meerdere artikelen gepubliceerd waarin op het boek van Dijksterhuis en andere werd ingegaan. In september 2011 gaf Ap Dijksterhuis de eerste van een zestal lezingen in het kader van dat jaarthema.
Een verontrustende hypothese (augustus 2011)
Tor Norretranders - de ontdekkingsreiziger (oktober 2011)
Daar zit je dan: niet altijd in control (januari 2012)
Klik hier voor andere titels over dit onderwerp
Homepage Artikelen uit het Brabants Dagblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen