Nieuw Amsterdam 2011, 208 pagina's - € 16,50
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: Klaas Hendrikse (1947)
Korte beschrijving
Enkele jaren geleden verraste de 'atheïstische dominee' Klaas Hendrikse met zijn recalcitrante boek 'Geloven in een God die niet bestaat' (2007) waarin hij fel uithaalt naar de christelijke kerk (PKN) en de academische theologie. Het vervolg is inhoudelijk een veel beter boek geworden, positiever, persoonlijker, sympathieker en minder schreeuwerig. Hendrikse verdiept zich in vragen als: waar komt God vandaan? (Antwoord: de God van de Bijbel is een afgeleide van de zonnegod.) Wie was Jezus? (Antwoord: een historische figuur die met de mythologie van mysteriereligies werd bekleed.) En hoe nu verder geloven? (Antwoord: de kerk is achterhaald; wat overblijft, is een individueel ietsisme, dat een leven na de dood niet uitsluit, maar er ook niet aan vastklampt.) Van Jezus blijft slechts een functie over: een voorbeeld voor een positieve levensinstelling hier en nu. Hendrikses theologisch-historische reconstructie is tamelijk zwak. Het boek zal onherroepelijk behoudende gelovigen flink tegen de haren instrijken; toch is het nieuwe er wel van af. Toegankelijk geschreven en geschikt voor gespreksgroepen.
Fragment uit hoofdstuk 3 Van Jezus naar vandaag - 'Nieuwe religies'
Maar als het gaat om vragen die ertoe doen, kun je in een supermarkt niet terecht. Waarom ben ik hier? Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe? Waar leef ik voor en waarvan? Hoe vind ik, te midden van anderen, mijn eigen plek op deze wereld? Wat is voor mij echt en wat niet? Waar ik wil me met hart en ziel voor inzetten en waarvoor niet? Dat zijn geen nieuwe, maar tijdloze vragen in een moderne wereld. En je kunt zoeken waar je wilt, maar je zult het antwoord niet vinden. Althans niet in een supermarkt. Er is nog nooit iemand geweest die voor iemand anders een antwoord in het schap heft kunnen leggen, je zult je eigen leven moeten leven. En dat is in onze digitale post christelijke wereld misschien wel moeilijker dan het ooit geweest is. Daarom wil ik ook niet oordelen over andermans ogenschijnlijk oppervlakkig zapgedrag. Dat jonge mensen geen enkelvoudige keuzes kunnen of willen maken, is eerder begrijpelijk dan verwijtbaar. ()
Waar zoeken ze naar? Niet naar antwoorden, maar naar richting, oriëntatie: hoe kan ik mijn leven zinvol laten zijn? En waarom zouden zij ferm en fier moeten kunnen uitleggen wat zij geloven of hoe ze 'in het leven staan'? Wie onderweg is, heeft nog iets te verwachten wat hij nu niet verwoorden kan. En oprecht zoeken naar wat voor jou standhoudt is iets anders dan definitieve antwoorden krijgen op je vragen. En dat zou, in plaats van oppervlakkig of zweverig gedrag, evengoed de terugkeer van een oude wijsheid kunnen zijn: dat de weg belangrijker is dan het doel, en dat die weg meestal geen rechte lijn van a naar b is. Met andere woorden: dat zoeken belangrijker is dan vinden. (pagina 161-161)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen