Het programma Zomergasten houdt elk jaar de gemoederen bezig. Hoe doet de presentator het? Heeft de gast interessante filmpjes en verhalen? Komen ze over op tv?
Het komt zelden voor dat iedereen enthousiast is - gast, kijker en critici. Waarschijnlijk was de laatste keer in 2005 toen Robbert Dijkgraaf samen met Conny Palmen een prachtige uitzending realiseerde. Dit seizoen was de derde uitzending bijzonder omdat Jolande Withuis wegens migraine halverwege moest afhaken. Een week later - op zondag 12 augustus - volgde een ijzersterke aflevering. Alhoewel er - uiteraard - weer enkele azijnppissers/critici waren, die er niets aan vonden. Maar de aflevering met Lidewij Edelkoort mocht er zijn. Ondanks de vele 'open deuren'. Maar daarover later meer.
Nederlanders die 'het nieuws' volgen wisten vaag wie Lidewij Edelkoort was. Ze is zeker geen BN'er, zoals bijvoorbeeld Adriaan van Dis. Toch was het meer dan terecht van de redactie van Zomergasten om haar uit te nodigen. In ruim drie uur werd duidelijk dat ze 'iets' te zeggen heeft over onze tijd en vooral over de richting waarin die samenleving zich zou kunnen of moeten ontwikkelen. Als trendwatcher geeft ze aan in welke richting de samenleving zich volgens haar zal ontwikkelen. Tijdens de uitzending strooide ze met terloopse zinnen. Ze ging nergens erg diep op in. Maar je vermoede telkens dat achter elk 'fragment' een bulk aan informatie en levenswijsheid zat.
Lezers van Stavast
Op de literatuurlijst voor de Lezers van Stavast staan (momenteel) ruim honderd non-fictie boeken. In veel boeken wordt ingegaan op gedachtes die Lidewij deze avond 'aanstipte'. Lidewij maakte al in het begin van de uitzending meer dan duidelijk dat we aan de vooravond van grote veranderingen staan. Ons huidig 'model' loopt op haar laatste benen. En er zal - links- of rechtsom - een andere samenleving ontstaan. Lidewij vermoedt dat we een fase ingaan waarin we als het ware afscheid aan het nemen zijn van dat oude model, dat sinds het eind van de Tweede Wereldoorlog is uitgegroeid tot onze huidige consumptie- en welvaartsstaat. Lidewij voorziet dat die fase gepaard zal gaan met melancholie en romantiek. En in die fase zullen we met z'n allen ook moeten debatteren over die nieuwe samenleving. Paul Gilding noemt het in zijn Helden uit noodzaak 'De grote verstoring'. Aan het eind gaf ze ook nog aan dat het IK-tijdperk al voorbij is. Niet dat we in de laatste fase daarvan zitten, zoals veel bedrijven en individuen denken. We zullen de komende jaren meer en meer met elkaar verbonden worden en zijn. Of om met Seth Godin (een marketing goeroe en op zijn manier ook een soort trendvoorspeller) te spreken: we gaan deel uitmaken van tribes (stammen). Enerzijds gaan we stammen leiden en vaker maken we deel uit van zo'n groep.
 |
| Marina Abramovic |
Sommige critici merkten op dat Lidewij wel erg veel open deuren intrapt. Dat ze zaken te berde bracht die 'we' al lang wisten. Dat moge waar zijn, maar aan de andere kant bleek uit de hele uitzending dat alle open deuren deel uitmaken van een consistente kijk op de samenleving en toekomst. Niemand kan 'de' toekomst voorspellen, maar het is niet verkeerd om naar dit soort oude, wijze wijven te luisteren. Die al enige tijd meelopen en weten waar het om gaat.
Deze avond werd (ook) schrijnend duidelijk dat in de huidige verkiezingstijd nergens op zaken wordt ingegaan die Lidewij besprak. Politici zijn niet bezig met (zeg) tien of vijftien jaar na nu. Welke samenleving we de komende jaren moeten gaan opbouwen.
Cultuur en kunst
Lidewij gaf doorlopend aan hoe belangrijk kunst en cultuur zijn voor een samenleving. De meeste fragmenten waren bijzonder. En ze verwoordde ook (kort) waarom kunst zo belangrijk is. Juist in een tijd waarin grote veranderingen moeten en zullen komen.
Klik hier voor de uitzending
Terug naar Overzicht alle titels
Homepage Achtergrondartikelen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen