Bert Bakker 2012, 440 pagina's - € 24,95
Website RUG: Auke van der Woud (1947)
Korte beschrijving
Paragrafen met titels als 'De draagbare beerput' en 'Eigenaars van drek, beenderen en schillen' of 'Fecaalmassa's' en 'Relativiteit van de geur' worden door menig lezer wellicht niet als uitnodigend ervaren en als een reden beschouwd om het werk terzijde te leggen, maar dat zou doodzonde zijn! Hoewel de inhoud misschien anders doet vermoeden, weet de auteur, hoogleraar architectuur en stedenbouwgeschiedenis, in het goed en puntig geschreven boek de lezer mee te slepen in een beschrijving van de even wonderlijke als soms ook afstotelijke wereld van negentiende-eeuwse achterbuurten in Nederland met bijzondere aandacht voor de verwerking van stedelijk drek en vuilnis. Foto's van onder anderen de tijdgenoot Henri Berssenbrugge zetten de fascinerende tekst kracht bij. Een dergelijk boek kan uiteraard niet zonder bronverwijzingen, bibliografie. illustratieverantwoording en register. Een heuse aanrader voor iedere Nederlander die geïnteresseerd is in de ontwikkeling van steden en in de negentiende-eeuwse samenleving.
Tekst op website uitgever
In de late negentiende eeuw begon een volksverhuizing die nu, na anderhalve eeuw, nog steeds doorgaat. Miljoenen mensen verruilden hun agrarische omgeving voor de stad. Het begon in West-Europa, het gebeurt nu in alle werelddelen. Verstedelijking en modern leven horen bij elkaar. Koninkrijk vol sloppen beschrijft waar de massale intocht in de steden van Nederland toe leidde: het ontstaan van overbevolkte achterbuurten, mensenpakhuizen en een enorme milieuvervuiling; groot gebrek aan schoon water, frisse lucht en goed voedsel. Grote concentraties zwaar vervuilde krotten waren te vinden in de Jordaan in Amsterdam, Wijk C in Utrecht en de Zandstraatbuurt in Rotterdam. In alle steden en grote dorpen waren steegjes waar gezinnen in een slecht verlicht, slecht verwarmd muf kamertje woonden. Rond 1900 telde Nederland 5 miljoen inwoners, waarvan meer dan een miljoen leefden in een situatie die overeenkomsten heeft met de slums in de huidige Aziatische, Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse grote steden.
Auke van der Woud (1947) studeerde kunstgeschiedenis en archeologie en was ruim twintig jaar in Amsterdam en Groningen hoogleraar architectuur- en stedenbouwgeschiedenis. Hij schrijft over de ingrijpende ruimtelijke en sociale veranderingen in Nederland 1800-1940, onder andere met Het lege land (1987; de geactualiseerde versie verschijnt in 2022), Een nieuwe wereld (2006, Libris Geschiedenisprijs 2007), De nieuwe mens (2015) en Het landschap, de mensen (2020). Deze laatste twee werden evenals Koninkrijk vol sloppen (2010) voor de Libris Geschiedenisprijs genomineerd. ‘Geen historicus laat je zo met frisse ogen naar het heden kijken als Auke van der Woud.’ Elsevier ‘Van der Woud vertelt weer voorbeeldig, met schijnbaar gemak heen en weer springend tussen wetenschappelijke, culturele en politieke geschiedenis, en tussen getuigenissen en harde cijfers.’ Vrij Nederland ‘Een horror story (...) die Van der Woud met vaardige pen en in schrille kleuren, ondanks het onderwerp, met smaak weet te schilderen.’ de Volkskrant ‘Van der Woud beschrijft de sloppenwijken als een onderwereld (...) die de 21ste-eeuwse lezer versteld doet staan.’ NRC Handelsblad ‘Het boek is verbijsterend, en ook levensecht.’ Trouw
Fragment uit
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen