Podium 2024, 287 pagina's - € 20,99
Wikipedia: Huib Modderkolk (1982)
Korte beschrijving
Een journalistieke reportage over de schaduwkanten van de online samenleving. Onderzoeksjournalist Huib Modderkolk wordt zelf doelwit van een inlichtingenoperatie en ontdekt de gevaren van moderne technologie. Zijn daaropvolgende onderzoek brengt hem bij mensen die, soms met gevaar voor eigen leven, onthullen dat internet een krachtig wapen is. Hij ontdekt waar onze meest intieme data belanden, waarom Nederland een risicovol detectiesysteem verspreidde en hoe ver China wereldwijd is doorgedrongen in kritieke systemen. In pakkende, journalistieke stijl geschreven. Voor eenieder die inzicht wil krijgen in de potentieel zorgelijke ontwikkelingen van de digitale samenleving. Huib Modderkolk (1982) is onderzoeksjournalist bij de Volkskrant. Hij won de prestigieuze journalistieke prijzen De Tegel (2016), De Loep (2018 en 2020) en de Prijs van het Vrije Woord (2022). Hij schreef eerder ‘Het is oorlog maar niemand die het ziet’.
Tekst op website uitgever
'Ik wil dit eigenlijk niet weten,' krijgt onderzoeksjournalist Huib Modderkolk regelmatig te horen wanneer hij vertelt over de gevaren van moderne technologie. Diezelfde houding treft hij bij bedrijven en de overheid.
Als hij zelf doelwit wordt van een inlichtingenoperatie, ondervindt Modderkolk de gevolgen van die naïeve opstelling. Zijn daaropvolgende onderzoek brengt hem bij mensen die, soms met gevaar voor eigen leven, stap voor stap laten zien dat internet een magnifiek wapen is. Van Den Haag tot Sint Petersburg en van Eindhoven tot Teheran stuit hij op angstaanjagende verhalen die normaal verborgen blijven. Zo ontdekt hij waar onze meest intieme data belanden, waarom Nederland een risicovol detectiesysteem verspreidde en hoe ver China wereldwijd is doordrongen in kritieke systemen. Dit wil je écht niet weten is - net als Modderkolks alom geprezen bestseller Het is oorlog maar niemand die het ziet - een bloedstollende pageturner over de schaduwkanten van de online samenleving.
Fragment uit (de) Proloog
Een paar maanden later tref ik in een Van der Valk-hotel een ander goed contact. Een kalme, aardige onderzoeker die bij een internationaal beveiligingsbedrijf werkt. Hij is een meester in het ontleden van computervirussen en het zoeken daarin naar hints van de daders. Over de hele wereld helpt hij overheden en bedrijven die zijn geraakt door een digitale aanval. Hij komt in presidentiële kantoren in Oost-Europa, bij ministeries in heel Europa en Azië, en bij oliebedrijven in het Midden-Oosten.
Tijdens zijn werk stuit hij geregeld op Iraanse en Russische geheime diensten die in een buitenlands netwerk zitten. Maar steeds vaker, zegt hij, richten die landen hun pijlen daarom op hem. In de hotellobby vertelt hij dat hij met intimidatie te maken heeft. 'Ik ontvang dreigende telefoontjes van Russen.'
Dat baart hem zorgen. Hij heeft kleine kinderen. De man weet bovendien hoe kinderlijk eenvoudig zijn tegenstanders aan informatie over hem en zijn familie kunnen komen. Niet omdat hij daar slordig mee omspringt, maar omdat onze - en dus ook zijn - data bij tientallen en soms zelfs honderden organisaties liggen. Daar zijn ze lang niet altijd veilig, blijkt steeds vaker. Het aantal datalekken blijft toenemen. Na een digitale aanval bij parkeerapp EasyPark liggen zijn personeelsgegevens en mogelijk zelfs parkeerlocaties op straat - net als die van miljoenen anderen.
Zo zijn er meer voorbeelden. De telefoondata met exacte locatiegegevens van ruim 1,5 miljard mensen zijn online te koop. De specialist uit zijn bezorgdheid: 'Ik realiseer ne steeds meer hoe kwetsbaar ik ben.' Ziehier de tragiek: de digitaal expert, die alles weet van beveiliging, heeft geen controle over zijn eigen gegevens.
Een poos na onze ontmoeting stuurt hij me een bericht: 'Het gaat niet zo goed.' Ik schrik en bel hem meteen. Hij mag geen details vertellen maar het is duidelijk dat er maatregelen zijn getroffen hem te beschermen. 'Er hielden zich verdachte personen op in mijn omgeving.' Het beangstigt hem. Hij woont met zijn gezin op een afgelegen plek. 'We willen verhuizen naar een buurt met meer sociale controle.' (pagina 8-9)
Lees ook: Het is oorlog maar niemand die het ziet (uit 2019)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen