Ten Have 2025, 431 pagina's - € 29,99
Oorspronkelijke titel: How the World Eats : A Global Food Philosophy (2024)
Wikipedia: Julian Baggini (1968)
Korte beschrijving
Een diepgaande verhandeling over mondiale voedselsystemen, onderbouwd met filosofische principes die kunnen bijdragen aan het bewerkstelligen van een eerlijker, duurzamer en gezonder voedselsysteem. Het huidige systeem is afhankelijk van een complex netwerk van productie, distributie, consumptie en afvalverwerking en heeft negatieve gevolgen voor het milieu, de verdeling van rijkdom en de gezondheid van mensen. Julian Baggini biedt een uitgebreide analyse van deze kwesties en stelt filosofische principes voor die kunnen bijdragen aan een betere, rechtvaardigere en gezondere voedselvoorziening. Elk hoofdstuk gaat in op een vraagstuk dat is toegespitst op een land. In prettig leesbare informatieve stijl geschreven.
Julian Baggini (1968) is een Britse filosoof, schrijver, en journalist. Hij schreef onder meer ‘Leer denken als een filosoof’* (2023) en ‘Hoe de wereld denkt’** (2018).
Tekst op website uitgever
Bekende Britse filosoof geeft een diepgravende en toegankelijke filosofische analyse van ons gebroken voedselsysteem.
Ons voedselsysteem is kapot. Tegenwoordig is iedereen voor voedsel afhankelijk van een complex web van productie, distributie, consumptie en afvalverwerking. Dit systeem heeft desastreuze effecten op het welzijn van onze planeet, de verdeling van rijkdom en onze eigen gezondheid.
Julian Baggini biedt in dit boek een scherpe analyse van dit probleem en formuleert filosofische principes voor een betere, rechtvaardigere en gezondere voedselvoorziening.
Fragment uit (de) Inleiding
Wat we nodig hebben als leidraad is een mondiale voedselfilosofie, en dit boek stelt zich ten doel om die te verwoorden. Met 'voedselfilosofie' bedoel ik, met een knipoog naar Sellars, de beginselen en waarden die ons beheer van de voedselwereld zouden moeten begeleiden, opgevat in de breedst mogelijke zin. Die brede zin houdt in dat zo'n voedselfilosfie verenigbaar zou kunnen zijn met allerlei verschillende praktijken, niet alleen op het gebied van landbouw, industrie en handel, maar ook culinair en sociaal. Onze voedselfilosofie zou ook breder moeten zijn dan een voedselideologie die tot in detail specificeert hoe de voedselwereld dient te worden beheerd, en die eist dat we allemaal biologisch, biologisch-dynamisch of veganistisch gaan leven, of dat we erop vertrouwen dat de vrije markt of de technologie ons wel zal redden. Een mondiale voedselfilosofie hoeft niet zo dwingend te zijn, maar zal wel voorschriften bevatten. Ze zal sommige praktijken uitsluiten, en andere benaderingen juist opleggen, maar als het erom haat hoe die in de praktijk worden gebracht over het algemeen verschillende mogelijkheden openlaten.
Een mondiale voedselfilosofie is nodig omdat alles wat winder ver gaat ons zonder kompas zou achterlaten bij onze pogingen om onze kapotte voedselwereld te repareren. Tegelijkertijd heeft iets wat verder haat geen kans op voldoende instemming om alle belangrijke actoren tot samenwerking te brengen. Zo zou het, zelfs als je vindt dat de voedselwereld geregeerd zou moeten worden door de beginselen van de biologische landbouw, naïef zijn om je voor te stellen dat daar binnen afzienbare tijd kans op is. Aanhangers van voedselideologieën moeten accepteren dat wat zij het beste vinden niet de vijand mag worden van het algemeen belang en dat ze, om de voedselwereld te helen, een gemeenschappelijke basis moeten zien te vinden met mensen met wie ze het soms hartgrondig oneens te zijn.
Omdat de voedselwereld zo uitgestrekt is, kan mijn brede schets niet allesomvattend zijn. De zeventien hoofdstukken die volgen richten zich ofwel op enkele van de belangrijkste aspecten van de voedselwereld of op complete historische voedselsystemen. We kijken naar de vele manieren waarop mensen in hun eigen omgeving aan voedsel zijn gekomen, van jager-verzamelaars, nomadische herders en zelfvoorzienende boeren tot beoefenaars van de intensieve industriële landbouw. We onderzoeken hoe mensen zowel pionnen als spelers zijn geweest, en nog zijn, in het mondiale voedselsysteem, als tot slaaf gemaakten, producenten van commodity's, toezichthouders op de voedseleconomie en magnaten in de voedselbusiness. We zullen kijken hoe andere dieren in dit plaatje passen, zoals runderen die grazen op de uitgestrekte pampa's, kippen die in piepkleine kooitjes worden gehouden, vis die wordt gekweekt in gigantische kwekerijen en levende dieren die ziekten verspreiden onder mensen. En we zullen onderzoeken hoe technologische ontwikkelingen, zoals vlees dat zonder vee wordt gekweekt, genetische modificatie en methoden om voedsel te verwerken en te verpakken tot veranderingen hebben geleid in wat we eten, en dat ook in de toekomst zullen blijven doen. (pagina 17-18)
Lees ook: Deugden van de tafel : een filosofie van het eten (uit 2024), Herwonnen vrijheid : de mogelijkheid van een vrije wil (uit 2015) en Leer denken als een filosoof : 12 essentiële principes voor mentale weerbaarheid (uit 2024).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen