De val van Prometheus : over de keerzijden van de vooruitgang
Ambo 2010, 375 pagina's - € 17,50
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Korte bespreking
Zo'n twintig jaar geleden trok de antropoloog en filosoof Ton Lemaire zich terug op het Franse platteland. Terug uit de moderne cultuur met haar blinde geloof in vooruitgang, in steeds maar sneller en groter en meer. Terug naar een verloren wereld waar de stem van de aarde nog gehoord wordt en waar de waarden van de natuur, de eenvoud en de kleinschaligheid nog niet door onze beschaving zijn vernield. Dit boek is een klacht en een aanklacht. In een groot aantal hoofdstukjes laat Lemaire zien wat er mis is gegaan en wat er steeds harder mis gaat. Dat hij zichzelf daarbij soms herhaalt en eigenlijk weinig nieuws vertelt, doet aan de gedrevenheid van zijn stijl en de urgentie van zijn boodschap niets af. Met noten, literatuurlijst en registers.
Fragment uit hoofdstuk 3 Blijven lachen!
Op het eerste gezicht is onze tijd een heel vrolijke tijd. Zelden hebben de mensen er zo opgewekt, jong en gezond uitgezien, nooit is er misschien meer gelachen. Het duidelijkst manifesteert zich dat wel in kranten en tijdschriften. Op de opgenomen foto's kijkt slechts een enkeling ernstig of somber, de meerderheid staat er glimlachend en vooral vrolijk en hartelijk lachend op. We vinden dat zó natuurlijk dat we niet beseffen dat nog maar twee generaties geleden bijna iedereen veel serieuzer keek. Tot nog ruim na de laatste oorlog keek men overwegend strak, gewichtig, ernstig of neutraal in de camera. Ik vermoed daarom dat het vele lachen - althans het lachend voorstellen van personen - een recente cultuurtrek is van onze maatschappij die iets zegt over onze tijd (pagina 27)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen