Meulenhoff 2008, 302 pagina's
Oorspronkelijke titel: Bonfire of the brands (2007)
Website: Bonfire of the brands
Korte bespreking
Dit dagboek van schrijver, journalist en muziekpromotor Neil Boorman gaat in op zijn eigen merkverslaving. Hij merkt dat hij afhankelijk is geworden van merken en besluit op een dag al zijn merkkleding te verbranden met een groot vreugdevuur in Londen. Dit doet hij om van zijn merkverslaving af te komen. Hij vraagt zich ook af hoe je een normaal leven kunt leiden en legt de economische en psychologische achtergronden van de huidige merkgekte bloot. De auteur was merkconsultant voor bedrijfven als Smirnoff, Nokia, Adidas, Nike en Diesel. Het boek leest als een roman en geeft tegelijkertijd inzicht in wat merken met mensen doen. Af en toe wordt dit gestaafd met enkele onderzoeken die worden aangehaald. Een leuk boek voor marketeers, maar ook voor alle anderen die 'merkbewust' zijn. Met enkele zwart-witfoto's.
Fragment van 10 maart
De hulpeloosheid ging ten slotte over in woede. Ik was boos op mezelf omdat ik zo oppervlakkig was, omdat ik zoveel tijd en geld had verkwist aan lege doelen; ik was boos op het 'systeem', wat dat ook moge zijn, omdat het onderwerp consumptie overal waar ik verscheen, hoogtij vierde.
In welke emotionele staat ik ook verkeerde, die was altijd een aanleiding om dingen te kopen. Ik maakte mezelf blij met een paar sportschoenen wanneer ik gedesillusioneerd was, droeg nog opzichtigere merkkleding wanneer ik in de ontkenningsfase zat en kocht exemplaren van Naomi Kleins No Logo en de antireclamebijbel uit de jaren zeventig De verborgen verleiders als ik boos was. Ik kon me alleen maar uiten met behulp van consumentengedrag. (pagina 39)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen